50 tegen 1

Ook gisteren mocht ik weer op de groep vooruit rijden. Dit keer was het alleen iets gevaarlijker, wat de bus reed dit keer achter ons. Bij elk kruispunt bleef ik wachten op de gids om te vertellen welke kant we op moesten. Zo ook bij een T-splitsing in een klein dorpje. Ik kreeg al snel de aandacht van 8/9 jongens die mij interessant vonden. Mijn waterfles werd gevuld door de locals en ik kreeg thee aangeboden. Ik ging op de foto met de jongens en ze vonden dat dat genoeg aandacht was. Voor mij dan wel te verstaan. Mijn fiets daarentegen was opeens het gesprek van het dorp. Als snel stonden 15 man om me heen en vragen te stellen aan mij over de fiets. Een paar minuten laten waren dit er al 35 en begonnen ze hem aan te raken en te schakelen. Een man vroeg of hij een ritje mocht maken, maar dat vond ik geen goed idee. Toch wilde hij opstappen dus ik hield hem tegen. Teleurgesteld en chagrijnig droop de man af. De groep was ondertussen uitgegroeid tot bijna 50 man. Ik besloot maar terug te fietsen, als de menigte opeens boos werd dat ze niet mochten fietsen, had ik er niks tegen kunnen doen. Na 100 meter zag ik de groep genieten van een snack en wat te drinken.