Het zit hem in de details

Nadat ik al een paar dagen in Cambodja ben heb ik geen goed beeld gekregen van het land. Koh rong was mooi en sihanouville was toeristisch. Nu ben ik aangekomen in het toeristische siem reap. Een leuke groep gevonden om mee uit te gaan. Gisteren was mijn avond al snel gelaagd toen ik hoorde:' I like you, but why don't you like ladyboys?' Heerlijk. De volgende dag gingen we met de frisse tot katerige groep naar Angkor Thom (he? Remco, het heet toch Angkor Wat? Ja lieve lezers, dat is de grootste tempel, het terrein zelf heet anders. Denk ik, heeft de gids gezegd) kan dan moet je daar verbaasd zijn van hoe mooi het is. De loslopende apen, monniken die je zegenen en natuurlijk de details in de gebouwen zelf.

De heenreis was echter mooier. We gingen met 7 personen waarvan 4 Dutchies naar de tempel toe, omdat we het Engels praten een beeeeeeetje zat waren, deelde we een tuktuk (spreek uit toek toek). Desondanks er honderden tuktuks door siem reap rijden was deze bijzonder. Hij had een muziekinstallatie. Vol enthousiasme plugde we onze muziek in om al feestend naar de 900 jaar oude tempels te gaan.

Het feest werd alleen maar beter toen we de muziek van de tuktuk drives aan de speakers koppelde en losgingen op de muziek van 'unknown artist'.

De tempels zullen de komende jaren alleen maar toeristische worden, maar er gaat niks veranderen aan de knusheid van de tuk tuk. Zelfs niet als ze aan het einde van voornamelijk de nachtelijke ritten nog wat drugs aan je willen verkopen.